Istanbul herbergt talloze architectonische juweeltjes die de grootsheid van het Ottomaanse tijdperk laten zien, en een van die schatten is het Aynalikavak-paviljoen, gelegen aan de oevers van Haskoy in Beyoglu. Dit paviljoen heeft een geschiedenis die teruggaat tot de Ottomaanse periode en dient als een opmerkelijk bewijs van de architectonische schittering van die tijd.
Oorspronkelijk lag het Aynalıkavak-paviljoen in een uitgestrekt bos op de hellingen van Okmeydanı toen Istanbul werd veroverd. Naarmate de tijd verstreek, werden de kusten van Hasköy en Beyoğlu steeds belangrijker, vooral door de bouw van scheepswerven, wat ertoe leidde dat dit bos de Tersane Bahcesi of scheepswerftuin werd genoemd.
Tijdens het bewind van Selim I nam hoofdadmiraal Kayserili Halil Paşa kennis van de scheepswerftuin. In 1613, terwijl Ahmet I in Edirne was, gaf hij het bevel over de bouw van Kasr-ı Âli, een paleis dat past bij een sultan, in deze tuin. De eerste bouwwerken van dit paleis werden in die periode voltooid.
Latere heersers zoals Murat IV en Sultan Ibrahim breidden deze gebouwen uit. Helaas verwoestte een brand tijdens het bewind van Mehmed IV het paleis, waardoor grote schade werd aangericht en een volledige wederopbouw noodzakelijk was. Het hele paleiscomplex, inclusief het twee verdiepingen tellende Seraglio, was vanuit Beyoğlu te zien. Verschillende bouwwerken omringden het haremgebied en in 1730 werd Hasbahçe Köşkü tijdens reparaties toegevoegd.
Af en toe verbleef Ahmed III in de Shipyard Garden, waar hij zelfs met zijn harem verbleef na een besnijdenisceremonie in Okmeydani. Na de Ottomaans-Venetiaanse oorlog van 1715 gaven de Venetianen Ahmed III grote, onschatbare spiegels, waardoor het paleis nog meer betekenis kreeg. Deze spiegels werden vervolgens in verschillende hallen en kamers van het Aynalikavak-paviljoen geplaatst.
Tegen het einde van de 18e eeuw, tijdens het bewind van Abdulhamid I, was het Aynalıkavak-paviljoen in een staat van verval geraakt. Devlet Giray IV restaureerde het later en bleef tot 1923 in het bezit van zijn familie.
Tegenwoordig staat het Aynalikavak-paviljoen als een boeiend herkenningspunt langs de kust van Beyoglu met zijn intrigerende geschiedenis en architectonische betekenis. Het dient als een bewijs van de culturele en historische diepte van Istanbul en trekt bezoekers aan die graag een glimp willen opvangen van het weelderige verleden van het Ottomaanse Rijk.
Omslagfoto (geretoucheerd) door Beyza Yılmaz